Hayatımın Renkleri

Marmara Forum’da “NASA A Human Adventure” adlı sergiyi eşim Özlemle beraber gezdik.Sergide NASA ve Rusların uzay çalışmalarına yer verildi.NASA’nın Gemini, Apollo, uzay mekikleri projelerine ait araçlar, uzay istasyonların maketleri, uydular, Ay’da toprak toplayan Ay aracı vardı. Astronot ve kozmonot kıyafetleri, yanlarında götürdükleri eşyalar vs. vardı.

Sergiyi çok beğendim. Uzaya meraklı biri olarak sergideki tüm parçalar oldukça ilgi çekiciydi. Uzaya çıkmak, insanoğlunun tarihindeki en önemli olaylardan biri belki de birincisidir.

Hedef, 2015’de Ay’da daimi insanların yaşayacağı bir üs kurmak ve 2030 ‘da Mars’a insan göndermek …

Eşim Özlem, Touch İstanbul Dergisi’nin “Çocukluğumun İstanbul’u” fotoğraf sergisine katıldı. Gönderdiği fotoğraf ilk 15 arasına girdi. Dergi yöneticileri Marmara Forum’da kokteyl vererek, gelen katılımcılara teşekkür belgeleri verdi. İlk üçe girenlere de para ödülü verildi.

19 Ekim 2012 Cuma günü İstanbul Şehir Tiyatroları’nda sergilenen “Doğum Günü Partisi” adlı oyunu eşim Özlemle beraber seyrettim.
Oyunun yazarının Harold Pinter olduğunu öğrenince, oyunu seyredeyim dedim.
Oyunla ilgili İstanbul Şehir Tiyatroları‘nın web sitesinden aldığım bilgiler aşağıdadır.

Yazan: HAROLD PINTER
Çeviren: MEMET FUAT
Yöneten: YILDIRAY ŞAHİNLER
Müzik: SELİM CAN YALÇIN – BARIŞ MANİSA
Sahne Tasarımı: BARIŞ DİNÇEL
Işık Tasarımı: MURAT SELÇUK
Kostüm Tasarımı: TOMRİS KUZU
Efekt: ERSİN AŞAR
Yönetmen Yardımcısı: ÖZGE BORAK-PELİN BUDAK-MERVE KELEŞ-SELİM CAN YALÇIN
Süre: 2 SAAT 10 DAKİKA / 2 PERDE

OYUNCULAR
BAHTİYAR ENGİN, CEM DAVRAN, JÜLİDE KURAL, MERT TANIK, ÖZGE BORAK, YILDIRAY ŞAHİNLER

KONUSU
Nobel ödüllü Harold Pinter’ ın başyapıtı, hem eğlence hem gerilim dolu bir oyun. Bir sahil kasabasında yaşayan karı koca ve pansiyonlarının tek müşterisi olan bir genç adam. Dışarıdan gelen iki adam ve orada yaşayan bir genç kız. O gün doğum günü olmayan genç adam için bir doğum günü partisi düzenlerler. Ve korkunç eğlence başlar.

Oyun, Absürd yada Uyumsuz Tiyatro sınıfına giriyor. Absürd Tiyatro’da konu yoktur, mantıklı bir olay örgüsü yoktur.

Oyuncular, sahnede iyi performans sergilediler. Ancak Absürd Tiyatro’yu sevmediğimdem dolayı, oyuncuların emeklerine yazık olduğunu düşünüyorum.

Oyunda aklımda kalan tek şey Cem Davran ve arkadaşının “olmaz!, olmaz!, olmaz!, sensiz olmaz!” repliği.

Oyunu eşim Özlemle beraber seyrettim. O’nun da aklında kalan tek şey, benimkiyle aynı.

Oyunu hiç beğenmedim, seyredilmesini tavsiye etmem, iki saatlerini başka oyun seyrederek değerlendirilmesini dilerim.

10 Ekim 2012 Çarşamba günü ORA AVM’de “Cirque Du Soleil” sirki tarafından düzenlenen “Alegria” gösterisini seyrettim. Gösteriye iş arkadaşlarımla beraber gittim. Çalıştığım şirketin İnsan Kaynakları bölümü biletleri alıp, gösteriye gidiş gelişlerimizi de organize etti.

Gösteri 20 dakikalık bir arayla beraber yaklaşık 2 saat.

Akrobatlar, trapezciler, jimnastikçiler, palyaçolar hünerlerini gösteriyor. İnsanların senkronize çalışması, müzikleri, komedi unsurlarıyla bu gösteriyi beğendim. Biletler pahalı olduğu için gösteri mekanın yarısı boştu. İnsanların üzerlerindeki gotik kıyafetler, şarkılar özelikle “Alegria” şarkısı çok güzeldi. Aşağıdaki linkten bu şarkı dinlenebilir.

http://www.cirquedusoleil.com/en/shows/alegria/extras/video-music.aspx

Gösteride fotoğraf, video çekimi yasak olsa da ben iki adet fotoğraf çekebildim. Ancak görevliler o kadar hızlı ki ben daha deklanşöre basamadan ikaz ediyorlardı. Çekebildiğim fotoğraflar aşağıdadır.

“Alegria” İtalyanca neşe, mutluluk anlamına gelir. Sirkin adındaki “Soleil” de Güneş anlamına gelir.

Sirk, Guy Laliberté, Gilles Ste-Croix, Daniel Gauthier, Rachel Vertusak adlı sanatçılar tarafından kurulmuş. Sirkin Alegria ile birlikte bir çok gösterisi Dünyada’da sergileniyor.

29 Eylül 2012 Cumartesi günü eşim Özlem ile beraber İstanbul Devlet Opera ve Balesi tarafından Aya Irini’de düzenlenen Açılış Konseri’ne gittim. Konser İtalyan operacı Verdi’nin eserlerinden oluşuyordu.Yaklaşk 2.5 saat süren sonra konser boyunca operaya doydum. Çok sık operaya gitmesem de arada sırada operaya gitmek iyi geliyor insana …

Fincandaki yansımalara dikkat !

8 Eylül 2012 Cumartesi günü, eşim Özlem’in arkadaşı Burcu’nun Dalyan Club’daki nikahına gittik.
Nikah töreni, yemekler, müzikler güzeldi. Burcu ve Onur’a “bir yastıkta kocayın” diyorum. Burcu imzalar atılırken, Onur’un ayakkabısına sıkıca basarak, evliliklerinde son sözü kimin söyleyeceğini açıkça belli etti. Buradan Onur’a “aman dikkat!” diyorum…

Eşim Özlem ile beraber İstiklal caddesinde dolaşırken, O’na hiç Pera Palas oteline gitmediğimi söyledim. O da otelin güzel bir pastanesi olduğunu söyleyip, kahve içmemizi önerdi. Böylelikle biz de bu tarihi otele gittik, ancak pastanenin akşam sekizde kapandığını öğrenince, kahvelerimizi lobideki antika koltuklarda oturarak yudumladık.